Río Fernando: primeira infancia e carreira temperá

Río Fernando: primeira infancia e carreira temperá

Rio Ferdinand naceu o 7 de novembro de 1978 en Londres (Inglaterra). Anteriormente foi o defensor central. Xogou en clubs como Chelsea, West Ham United, Manchester United e así por diante. De 1996 a 2011 xogou na selección nacional de Inglaterra. Obtivo moitas vitorias e logros que, sen dúbida, non serán esquecidos por todos os afeccionados ao fútbol.

Despois de que o atleta completase a súa carreira como xogador de fútbol. En 2017, Rio Ferdinand dixo que decidiu converterse en boxeador. O boxeo para el non só era un novo pasatempo, senón tamén unha auténtica saída tras a morte da súa muller. Como afirmou o ex-futbolista, o adestramento é unha gran oportunidade para distraer os pensamentos pesados.

xogador de fútbol Rio Ferdinand

Infancia

Rio Ferdinand, cuxa biografía preséntase de forma breve, creceu nunha familia numerosa. Os seus pais traballaron para brindar á familia. O pai era xastre e a nai era unha babá. Cando Río tiña 14 anos, os pais separáronse (non estaban casados). Os fillos quedaron coa súa nai, pero o pai intentou establecerse nas proximidades para non separar con eles. Tratou de todos os xeitos posibles para apoiar á súa ex-muller e tamén fixo todo para que os nenos non soubesen a falta da súa atención. Incluíndo adestramento de fútbol concertado nun parque local. Rio era un neno bastante violento, incluso na idade escolar. Os seus ídolos desde a infancia foron Diego Maradona e Mike Tyson.

biografía de Rio Ferdinand

Carreira profesional

Río Ferdinand creceu na mesma zona criminal, a maioría dos residentes que están por baixo da liña de pobreza. Pero grazas ao esforzo da súa nai e do seu pai, non contactou cos delincuentes, senón que asistiu a clases de ballet, fixo ximnasia e asistiu a un grupo de teatro. E unha vez ata entrou na escola militar de Blackheath. Rio comezou a súa carreira futbolística en 1989, cando só tiña 11 anos. O adestrador observou as habilidades inusuales do mozo e fixo todo para garantir que se desenvolvesen máis. Despois houbo longos partidos con equipos famosos e brillantes vitorias. Por suposto, é unha mágoa que Fernando xa non xogue ao fútbol. Pero, Deus prohiba, terá éxito no boxeo. Desexámoslle éxito!


Deixa unha resposta

O teu enderezo electrónico non se publicará Os campos obrigatorios están marcados con *